Een uitgebreid verslag van mijn eerste dagen! :)

Daar ben ik weer! Met alweer een reisverslag vol ervaringen erbij, en dat na 2 dagen!

Maar eerst wil ik jullie allemaal even bedanken voor jullie lieve berichtjes en medeleven, stel ik zeer op prijs! :)

Nou, daar gaatie dan. Mijn eerste enige echte verslag van de dingen die ik in mijn droomreis meemaak! Te beginnen bij het begin, mijn dag 1. Die is eigenlijk vrij rustig verlopen omdat ik het hostel in de hele ochtend en middag niet uit ben geweest. Ik was vooral bezig met plannen en research over Mexico City en omgeving. Maar tegen de avond, toen ik in de chillruimte zat, kwam er een Duitse meid aan de receptie vragen waar ze goedkoop en lekker kon eten, het liefst zo dicht mogelijk in de buurt. En ja, ik had ook honger, dus trok ik even later mijn stoute schoenen en vroeg of ze misschien gezelschap wou, aangezien ik helemaal niks wist van eettentjes in de buurt. En natuurlijk wou ze dat. Met zn tweeen is immers leuker dan alleen. Zodoende ben ik met haar om de hoek van het hostel gaan eten (ik durf het eigenlijk niet te zeggen maar het was pizza geworden in plaats van de geplande taco) en heb gezellig met haar zitten kletsen. Het leuke was dat zij net van alle plaatsen af kwam, waar ik de komende weken zit! Dus we hebben uiteraard veel informatie uitgewisseld over goedkope hostels, beste surfplekken, yogales, kookcursussen en noem maar op. Gezellig dus, zoals ik al zei! Uiteindelijk hadden we het over de nationale dranken van Mexico zoals de bekende Tequila, maar ook de iets minder bekende Mezcal. Dat is zelfs een traditiedrank. Mezcal is zeer sterk en heeft een worm onderin de fles. De legende gaat dat niemand ooit zal weten wie die worm uiteindelijk mee opdrinkt, want op het einde van de fles is toch iedereen dronken. Nou. Leuk vooruitzicht dus. Gelukkig kun je ze ook in glaasjes bestellen, dus die worm blijft dan lekker in fles.
En ja, zo op de eerste dag in Mexico is het natuurlijk een grote verleiding om zoiets toch maar te proberen! Ik moet zeggen dat het voor geen meter smaakt, maar dat dat zout voordat je je slok neemt en die lemon die je direct erna eet, het draaglijk maakt (voor de kenners/ alcoholisten onder ons, het wordt inderdaad op dezelfde manier als Tequila gedronken, alleen lik je het zout van de lemon af ipv je hand).

De dag erna was het de grote dag. Ik ging namelijk de stad in. Eerst lekker ontbijtje gehad in mijn hostel. Ook weer zoiets. Dan ben je eigenlijk meer met mensen uit je hostel aan het socialiseren dan dat je aan het eten bent, hihi. Kwam me deze ochtend wel goed uit, want er waren 4 mensen die me precies konden vertellen wat ik moest zien, welke metro ik moest pakken, waar de beste chillplek was, waar je de mooiste straatmuziek kon horen enzovoort. Hiep hoi! Die research kan ik het best in de handen leggen van mijn medebackpackers die er al geweest zijn dus. Vol goede moed ging ik dus aan mijn wandeling beginnen. En ik moet zeggen, het was een behoorlijke maar het was buitengewoon heerlijk. Lekker in mn uppie, in mijn eigen tempo, zelf dingen ontdekken. Ik heb genoten!
Ik ben eerst naar het zuiden van de stad gelopen, zoals de Amerikaan me had aanbevolen. Hij zei dat het een wat onbekender en armer gedeelte was, maar had twee hele mooie parken waar ik maar eens een kijkje moest nemen, als ik dan toch de tijd had. En inderdaad. Het gedeelte was anders dan het normale wat drukkere centrumgedeelte. Er waren overal eettentjes en kraampjes langs de weg waar alleen de locals op afkwamen. Ik weet absoluut niet wat ze daar verkochten, ik kon er alleen de taco zelf uithalen. Ik wilde het graag proberen maar ik denk dat ik mijn maag nog even wil sparen de komende weken. Het zag er in ieder geval verdraaid lekker uit! Na een tijdje sightseeing kwam ik terecht in een van de parken. Mooi, mooi en nog eens mooi! Inderdaad lekker rustig, veel schaduw..

Ohjah, ik heb niet eens verteld dat het hier zo n 27 graden is en volle zon blijkt vanzelfsprekend te zijn. Hoewel ik erbij moet zeggen dat het nu regenseizoen is, dus het kan ineens met bakken uit de lucht vallen en straten worden dan ongeveer rivieren, heb ik gehoord.


Maargoed, de rode draad, ik had het over het schaduwvolle mooie park, waar ik jawel, mijn eerste kolibrie heb kunnen spotten. Leuk detailletje leek mij zo! Erna ben ik verder gelopen, beetje kriskras door de rest van die onontdekte wijk en kwam ik uit bij het tweede park. Daar ben ik zo op mn gemakje doorheen gelopen, richting het grootste park van Mexico City: Bosque de Chapultepec. Daar staat onder andere het Museo National de Antropologia en er ligt een enorm meer in. Eenmaal daar aangekomen ging ik ook maar een beetje rondlopen, waarbij ik uiteindelijk bij het meer aankwam. Daar heb ik even langs de waterkant gezeten om de schildpadden te observeren en om de Koningspage te spotten. In ieder geval zag die vlinder eruit als de Koninginnepage (bij mij thuis weten ze waarover ik praat), maar dan 2 keer zo groot (groot! voor de buitenstaanders!). Na mijn natuurhorizon weer te hebben verbreed ben ik richting het antropologisch museum gelopen en heb daar werkelijk mijn ogen uitgekeken. Daar hebben ze werkelijk alle informatie en attributen verzameld van alle huidige en vroegere leefgemeenschappen van Mexico. Dus hebben ze een verdieping met Mayacultuur, de cultuur van de Azteken, en van allerlei volkeren waar ik nog nooit van gehoord heb! Ik kan dat eigenlijk niet omschrijven hoe geweldig interessant ik dit vond, ik kon er in ieder geval wel een paar dagen zoet mee zijn! Wat er ook was, was een gedeelte met alles over Teotihuacan. Maar dat is voor later in het verhaal.

Na mijn cultuur- en geschiedenishorizon weer te hebben verbreed, ben ik naar DE KATHEDRAAL gegaan!!! Daar stond ie dan. Te blinken in de Mexicaanse zon, aan een groot plein met naast en tegenover hem het paleis en andere interessante grote gebouwen. Van buiten issie groot, grijs, zeer gedetailleerd, maar vooral adembenemend mooi. Van binnen is het ook een indrukwekkende verschijning. Niet zozeer om een bepaalde reden eigenlijk. Het heeft vooral heel veel goud aan de zij-kapelletjes en goud in het midden bij de twee altaren. Een aparte indeling heeft het wel: twee altaren en aan de zijkant kun je door een deur naar het stille gedeelte lopen, een soort grote zij-kapel. Interessant.

En ja. Na een tijdje rondgedwarreld te hebben over het plein sprak een man, in pak, me aan. Hij leek me wel te vertrouwen, in tegenstelling tot die macho-jongen die me eerder aansprak en me meevroeg naar een concert die avond.
Hij wilde namelijk zijn Engels oefenenen omdat hij gids wilde worden in Mexico City. Zo vertelde hij me vele details van Mexico, over waarom het plein zo versierd was, over het symbool in de vlag, hoe het is ontstaan en nog heeeel veel meer. Uiteindelijk gingen we wat drinken in de Corona bar, de officiele bar van Corona (voor de niet-alcoholisten: Mexicaans bier). Lekker een taco gegeten, hem bedankt, en erna ben ik weer naar mijn hostel gegaan. Een leuke, geslaagde dag!

Vandaag ben ik met twee jongens uit Engeland en Schotland naar Teotihuacan gegaan. Juist, dat ene onuitspreekbare woord waar ik t net ook al over had gehad. Dat is een enorm oude stad, een uurtje buiten de stad. Er niet veel over bekend, het was in ieder geval gebouwd voordat de Azteken er waren. Het heeft een grote weg van ongeveer 4 km lang, met in het midden, aan de zijkant, een inmense zonnepiramide en aan het einde een iets kleinere maanpiramide. Ik had al veel over deze stad gehoord, gelezen en plaatjes gezien. Maar toch is het nog veeeeel groter en indrukwekkender dan beschreven is! Het is echt adembenemend en je junt je echt niet bedenken hoe daar heel vroeger 60000 mensen hebben geleefd, midden in de bergen. In de brandende zon zijn we op de zogenaamde weg van de dood naar de maantempel gelopen, waar we een heel mooi overzicht en uitzicht hadden over het hele complex. Erna zijn we de zonnetempel opgegaan, die 239 (we hebben ze geteld) treden heeft! Vermoeiend, maar de moeite waard. Dit valt eigenlijk niet te beschrijven, sommige van jullie weten dat deze piramides al ongeveer op mijn verlanglijst staan sinds ik deze reis wilde maken. Dus om dat dan in het echt te mogen zien en gedeeltelijk te ervaren, is gewoon zeer indrukwekkend!!

Nou, tijd om er nu even wat fotos en filmpjes bij te gaan zetten, zodat jullie ook weten wat er tegenwoordig op mijn netvlies gebrand staat. En ik zou zeggen, geniet maar even van mijn uitgebreide verslag, want ik denk niet dat ik nog ergens gratis internet kan krijgen de komende tijd.

Ik zou zeggen tot de volgende, en hou je goed! ;)

Liefs, Emma.

P.s. Maron, dat liedje van die man met die gitaar in die bus draag ik aan jou op, als je goed luistert, weet je waarom!